Η τελειομανία είναι… τοξική

Αν συχνά νιώθετε ότι κάποιος σας κρίνει και σας απορρίπτει, είναι πολύ πιθανόν να μην φταίτε εσείς αλλά ο «τοξικός» συνάδελφος με τον οποίο δουλεύετε μαζί.

Σε έναν χώρο εργασίας ίσως υπάρχουν διάφορες προβληματικές περιπτώσεις ανθρώπων που δημιουργούν μικρά ή μεγαλύτερα θέματα, αλλά μία που ξεχωρίζει και μπορεί να γίνει ανυπόφορη είναι αυτή των προσωπικοτήτων που επιδίδονται στο πιεστικό και στρεσογόνο κυνήγι, με μανία, της τελειομανίας. Η τελειομανία - παρότι στη βάση της μπορεί να είναι μία θεμιτή ιδιότητα και αρκετά απαραίτητη για καλά αποτελέσματα - μπορεί και να δηλητηριάσει σιωπηλά μια ομάδα και να καταστρέψει τη συνεργασία της, ρίχνοντας την παραγωγικότητα αλλά και το ηθικό των μελών της.

Ας δούμε 5 τοξικά χαρακτηριστικά ανθρώπων - από το αφεντικό ως τον κάθε συνάδελφο - με τάσεις τελειομανίας.

1. Θέτουν μη ρεαλιστικούς στόχους: Ο τελειομανής θέτει τόσο υψηλούς στόχους, που συχνά είναι ανέφικτοι. Όταν δεν μπορούν να πετύχουν αυτούς τους στόχους (σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα), μπορεί και να τα παρατήσουν. Αν ένας συνάδελφος κάνει κάτι καλύτερο από αυτούς, αισθάνονται ότι έχουν αποτύχει και δυσκολεύονται πολύ να ξαναμπούν στο παιχνίδι. Μπορεί, επίσης, να προσπαθήσουν να κρύψουν τα λάθη τους, επειδή ντρέπονται για την αποτυχία τους.

2. Αποφεύγουν τα ρίσκα: Ο τελειομανής φοβάται να αναλάβει ένα ρίσκο κατά την εκτέλεση ενός έργου, γιατί δεν είναι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει. Αυτό όμως μπορεί να είναι εις βάρος μιας ομάδας, γιατί το να ακολουθείς μόνο τα ασφαλέστερα μονοπάτια βάζει εμπόδια στην καινοτομία και τη δημιουργικότητα.

3. Είναι αναβλητικοί: Δεδομένου ότι οι τελειομανείς ανησυχούν διαρκώς μήπως αυτό που κάνουν δεν βγει τέλειο, το αναλύουν ξανά και ξανά και πάλι από την αρχή, ώσπου στο τέλος χάνουν την ουσία του. Εάν η μορφή τελειομανίας είναι υποκινούμενη από την κοινωνική έγκριση, τότε η τάση αναβλητικότητας γίνεται ακόμα πιο ισχυρή.

4. Έχουν εμμονή μόνο με το τελικό αποτέλεσμα: Προσέξτε ειδικά αυτούς τους συναδέλφους σας: συχνά δεν απολαμβάνουν τη διαδικασία της εργασίας, τη μάθηση, τη δοκιμή νέων πρακτικών ή την εξέταση ιδεών άλλων ανθρώπων. Η μόνη καθημερινή ανησυχία τους είναι αυτό που χρειάζεται για να επιτευχθεί ο τελικός στόχος. Οτιδήποτε άλλο που δεν έχει να κάνει με το αποτέλεσμα, τους προκαλεί ενόχληση και εκνευρισμό.

5. Είναι πολύ επικριτικοί απέναντι στους άλλους: Κάνουν διακρίσεις, κατακρίνουν και τείνουν να απορρίπτουν όσα δεν επιτρέπουν ούτε στον εαυτό τους. Επίσης, δεν μπορούν να διαχειριστούν την κριτική και τα σχόλια. Είναι κάπως απόμακροι, γιατί πιστεύουν ότι εάν οι άλλοι αντιληφθούν τις ατέλειές τους, θα τους απορρίψουν.

Η θεραπεία του τελειομανούς - Αν είστε, δοκιμάστε τα παρακάτω!

• Θέστε ρεαλιστικούς στόχους - βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους- και χωρίστε τους σε μικρότερους στόχους: εβδομαδιαίους, καθημερινούς ή και ωριαίους.
• Ρωτήστε τον εαυτό σας: «Μήπως έβαλα τον πήχη πολύ ψηλά;». Τα συναισθήματά σας ίσως σας μαρτυρήσουν ότι προσπαθείτε να χτυπήσετε έναν μη ρεαλιστικό στόχο, ο οποίος μπορεί να σαμποτάρει τον ίδιο σας τον εαυτό.
• Μη φοβάστε την αποτυχία. Αντιμετωπίστε τα λάθη σας ως μέρος του ταξιδιού της γνώσης, στην προσπάθεια της επαγγελματικής σας εξέλιξης.
• Αποφύγετε την παγίδα τού να βλέπετε τα πράγματα μόνο «άσπρα» ή «μαύρα», γιατί αυτό συχνά οδηγεί σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Το γκρι είναι συχνά πιο ισορροπημένο, δίκαιο, εφικτό.

Της Μίας Κόλλια